ایمان به خداوند، عمل به دستورات او را به دنبال دارد.
باید دانست که عمل به دستورات الهی نیز موجب تقویت ایمان می شود؛ یعنی میان این دو، رابطه دوسویه است و هر کدام دیگری را تقویت می کند.
هر عمل نیکی، ایمان ما را قوی می کند و هر گناه، چون غباری صفحه دل را می پوشاند و به اندازه خود، مانع رسیدن نور ایمان به آن می گردد.
آنچه ایمان را در دل پایدار می کند، دوری از گناهان است.
همنشینی با انسان های هوسران، موجب از یاد رفتن ایمان می شود.
اَلا بِذکِر اللِّه تَطمَئنُّ القُلوبُ
آگاه باشید که دل ها تنها با یاد خدا آرام می گیرد.